Engelse kanker

Even ter verduidelijking mijn persoonlijke achtergrondgegevens: ik ben opgeleid als systeemanalist in het vakgebied werktuigbouwkunde. Ik heb mijn opleiding integraal in het Nederlands gekregen. Er werd daarbij zijdelings gebruik gemaakt van een franstalig boek voor hydraulica en een engelstalig boek voor regeltechniek. Verder werd een duitstalig naslagwerk aangeraden inzake werktuigbouw.
Beroepsmatig heb ik als internationaal projektmanager gewerkt. Ik werd onder meer naar Schotland, Madagaskar, Indonesië, Maleisië, Rusland en Italië uitgezonden. Vanuit de thuisbasis heb ik ondersteunend werk geleverd in relaties tussen Italië en Brazilië. Ik heb voor al die landen met uitzondering van Rusland de elementaire kennis van de lokale talen aangeleerd.
Tot zover de droge opsomming van wat mij aangezet heeft om deze bijdrage te leveren.
Laat me beginnen met een statistische overweging. Als je onvoldoende nauwkeurige gegevens hebt vertrek je bij gebrek aan beter met de berekende gok van de 80/20 regel die stelt dat je overwegingen slechts voor pakweg 80% de werkelijkheid benaderen. Uitgaande van de veronderstelling dat alle betrokkenen zowel het Nederlands als het Engels beheersen krijg je na twee vertalingen (traduttore traditore zeggen de Italianen) 0.8*0.8=0.64 en met het onvermijdelijke rendementsverlies eigen aan de overdracht binnen eenzelfde taal erbij 0.8*0.8*0.8=0.51 als bruikbare inschatting van het eindrendement. Bemerk dat de uitvallers die Annette de Groot totaliseerde binnen de onzekerheidsmarge van de schattingen ligt.
Inzake mijn aanleren van verschillende talen: buiten het management heb je in een internationale loopbaan met mensen te doen die geen vreemde talen begrijpen, laat staan beheersen. Het gebruik van de lokale taal opent een wereld van aanvaarding bij de lokale vaklui. Je wordt onmiddellijk beschouwd als deskundige medewerker, zelfs leidinggevende, in plaats van als opgedrongen betweter.
Wie buiten de Lage Landen gaat studeren moet gelijk waar ter wereld de plaatselijke taal gebruiken. Dat is zelfs de basisfilosofie van het hele Erasmus programma: met name andere kulturen leren kennen. Probeer dat maar eens zonder de bijbehorende talen te leren. Waarom zou dat in de Lage Landen anders moeten zijn? Waar zijn we mee bezig?
Ik heb in die kontekst één schooljaar lang een jongeman uit Jakarta onder dak gehad die bij aankomst geen woord Nederlands verstond. We hebben ons huis volgeplakt met van die gele kattebelletjes met de naam erop van al wat er in huis te vinden was. Bij de proeven rond de kerstvakantie was hij de derde in zijn klas. Wie denkt dat wij vreemde talen moeten gebruiken in plaats van vreemdetaalsprekers onze taal aan te leren moet zich écht laten nakijken.
Tot slot nog dit: bij DeBuren werd een flinke tijd geleden een debat gewijd aan dit onderwerp. Toen ik mijn boven vermelde opmerkingen wilde meegeven werd ik door de moderator gewoon afgeblokt. Ik vrees dat de verengelsing een kankergezwel aan het worden is.